Een nieuw gezinslid voor ons!

Dit is Dobby!

Ik wil jullie graag voorstellen aan deze lieverd! Dobby is zijn naam, een reutje van ruim een jaar oud en is helemaal vanuit Griekenland gekomen om in Nederland een warm huisje te vinden.

Al langer waren wij op zoek naar een hond. Het liefst een mannetje van ongeveer een jaar oud, geen rashond, die wij graag een nieuw en goed leventje wilden geven. Na een jaar lang zwerven is Alex (dat is zijn officiële naam, maar wij noemen hem Dobby) opgevangen in een hondenopvang in Griekenland op het eiland Lesbos. Na een medische keuring, de nodige inentingen, de castratie en de chip was hij klaar voor transport naar een asiel in Nederland. Na 2 weken in de dierenopvang in Balkbrug kwam hij bij ons terecht en nu woont hij alweer een week bij ons!!

Waarom een 2e kanshond?

Een pup is heel leuk, deze kun je vanaf begin af aan opvoeden en dingen aanleren wat wel en niet mag. Bij een 2e kanshond kan dat wat lastiger zijn, want deze honden hebben meestal al wel het één en ander meegemaakt in hun korte leventje. Denk hierbij aan zwerfhonden en mishandelde honden. Nu ik dit schrijf krijg ik al een brok in mijn keel. Ik kan zo slecht tegen dierenleed...

Zelf ben ik opgegroeid met honden, dus een hond is niet iets nieuws voor mij, voor mijn vriend ook niet. Al langere tijd liepen we (vooral ik) met het idee rond om een hond in huis te nemen en na wat wikken en wegen besloten we om er voor te gaan. Als eerste zijn we een kijkje gaan nemen in het dichtstbijzijnde asiel in Den Haag. Geloof me, als je daar loopt zou je ze allemaal wel mee naar huis willen nemen ;-). Nou ja, ik in ieder geval wel! We waren op zoek naar een hond die bij ons past. Een hond die niet al te groot is, geen rashond (een asbak in de volksmond) en het liefst van 1 of 2 jaar oud. Helaas zaten er op dat moment heel veel grote honden in het asiel die meer baat hebben bij een huis met een grote tuin eromheen waar ze zich vrij kunnen bewegen.

Op een gegeven moment kwamen we met een stichting in contact die zwerfhonden opvangt uit het buitenland. We hadden een leuk hondje op het oog en begonnen aan de adoptieprocedure. Zonder ooit kennis gemaakt te hebben met de hond werden we al afgewezen. Dat was best bizar en je begrijpt dat ik zwaar teleurgesteld was...

Ik vind het zeker belangrijk dat de honden niet zomaar bij Jan en alleman geplaatst worden, want er moet echt goed gekeken worden of de hond ook daadwerkelijk bij je past. Maar zorg er wel voor (als stichting) dat je de mensen eerst persoonlijk leert kennen of ontmoet.

De zoektocht lag een tijdje stil tot een paar weken geleden. Ik begon het internet weer af te speuren en kwam op de site van een dierenopvang in Balkbrug terecht. We hadden hond Alex op het oog, maar waren op dat moment de 2e reservering. Alex was dus populair en moesten afwachten. Diezelfde dag kregen we het bericht dat Alex een nieuw baasje had gevonden. Jammer voor ons, maar fijn voor de hond.

Helaas voor de hond werd hij na een paar dagen alweer teruggebracht...

Dat gaf ons de kans om toch nog kennis te maken met Alex! Op zaterdag reden we naar Balkbrug (2 uur rijden vanaf ons huis) en kwamen 3 kwartier voor sluitingstijd aan bij het asiel. Om kennis te maken met de hond zijn we een stukje gaan wandelen en besloten we om hem Dobby te noemen.

Dobby is een hele vrolijke hond die alles en iedereen leuk vindt. Bij de kennismaking waren we gelijk al verkocht en besloten we om hem meteen te adopteren. Ook vanwege de afstand (2 uur heen en 2 uur terug) wilden we er thuis niet eerst nog over nadenken. Nee, Dobby mocht gelijk met ons mee!!

Er is een proeftijd van 3 weken, dus als het niets wordt dan kunnen we eventueel nog afstand doen. Ik zou me niet kunnen voorstellen dat we Dobby weer weg zouden gaan brengen. Nee, Dobby hoort bij ons!!

Hoe gaat het nu na een week?

Bij thuiskomst stuitten we gelijk op een situatie wat een beetje stress gaf. Dobby was gelijk geobsedeerd van ons konijn Flappie. Konijn Flappie in de stress, wij in de stress en Dobby wist ook niet zo goed wat te doen. Hij wist één ding zeker; ik moet en zal bij dat konijn in de buurt komen.

Flappie woont bij ons binnen en mag iedere avond uit zijn hok. De eerste avonden hebben we dat nog maar even niet gedaan, eerst wennen aan elkaar. Hier begon dus gelijk de opvoeding. Aangezien Dobby niet eerder een baasje heeft gehad en de basis dingen niet kent zoals: nee, blijf, zit enzovoorts was dit best lastig. Maar je merkt dat hij elke dag weer iets nieuws leert. Zo begint hij al naar zijn (nieuwe) naam te luisteren en weet na een week dat Flappie ook bij ons hoort. Hij staat niet meer voor de afzetting (we hebben een hekje gemaakt) te piepen, zelfs niet als ik me met het konijn bezig houd.

Ook was Dobby gelukkig al goed zindelijk en kan hij zelfs al even alleen thuisblijven. Hij is verliefd op zijn heerlijke zachte mand, dit is waarschijnlijk zijn eerste echte mand die hij ooit heeft gehad.

Vandaag zijn we voor het eerst met Dobby naar het bos gegaan en hebben daar een korte wandeling gemaakt. Iedere dag proberen we iets nieuws uit en al lerende voor Dobby én voor ons gaat het buitengewoon goed! Hij hoort al helemaal thuis bij ons :-).

De komende week gaan we op hondentraining en beginnen we met een puppycursus. Gewoon van voren af aan rustig beginnen, dat is het beste met een 2e kanshond.

Benieuwd waarom we hem Dobby noemen? Als je de boeken en films van Harry Potter kent, dan weet je ook wie Dobby de huiself is. Met een bepaalde blik en de stand van zijn oren vinden we hem er wel een beetje op lijken ;-).

Bij deze wil ik graag alle vrijwilligers die zich ontfermen over zwerfhonden in binnen- en buitenland een dikke 10 geven vanwege hun goede werk voor deze dieren!

Ben jij net als ik ook een hondenliefhebber?

Be Dazzled!!